nothing just few words

Kimsesiz olduğumu düşünüyorsunuz değil mi?
Ne kadar da yanılıyorsunuz oysaki
Benim yalnızlığın var yanımda
Başını da omzuma dayamış
Masum hayallerimi görebiliyorum gözlerinde
Beni nasıl bu kadar iyi anlayabiliyor
Merak ediyorum gizli saklı
Ayna bile göstermiyor beni onun ruhu gibi
O kadar da utangaç ki
Benden başka kimseyle tanıştıramadım onu
Sadece bana ait olmak istediğini söyledi
Her tanıştığımız insanla biraz daha
Masumiyetimizi mi yitiriyoruz acaba?
Korkuyorum bazen söylediklerinden, anlattıklarından
İyiliğim için hepsi biliyorum
Ama ben onlarla yüzleşebilecek kadar güçlü müyüm?
Elimi sımsıkı tutuyor bu anlarda
Yavaşça kulağıma yanında olduğunu fısıldıyor
Korkmadan karanlığa adımımı atıyorum
“Yanındayım hayatım korkmana gerek yok”
Usulca bir ses geldi, onun sesi olduğunu biliyorum
“Elimi hiç bırakmayacaksın değil mi?”
Cevabını biliyorum hâlbuki
Kimseyi bu kadar iyi tanımıyorum ki ben,
“Beni düşünebildiğin her an” diyor gülerek
Beni nasıl bu kadar iyi tanıyor merak ediyorum…